Bugün sigarasız tamı tamına 82. günümüz. Bu 82 günde güzellikleriyle zorluklarıyla bir çok şey yaşadık, bir çok keşif yaptık. Bunlardan bazıları bizi gerçekten şaşırttı ve işimizi kolaylaştırdı. Bazılarıysa bazen içimizi burktu, bizi biraz zorladı.
Bugün paylaşmak istediğim şey ise, sigarayı bırakmanın bazı dönemleri olduğu. En azından bizim böyle yaşadığımız. İlk günler çok zor, sonrası beklenmedik bir şekilde rahat, bir ay sonra biraz zorlaşıyor derken inişli çıkışlı bir çok anı var. Bir dönem geliyor ki -bazen bir hafta, bazen bir kaç gün- çok zorlanmaya başlıyoruz. Aklımıza daha fazla geliyor, gündemimizde daha fazla yer aldığını fark ediyoruz. Derken birden bire garip bir şekilde unutuyoruz ve bir süre neredeyse hiç konuşmuyoruz bile. Zor dönemleri aşmamızı sağlayan en önemli şeylerden biri aynı anda aynı şeyi yaşamıyor olmamızdı şüphesiz. Birimiz daha fazla zorlanıyorsak genelde diğerimiz o an tam tersi olan süreci yaşamakta olduğu için çok daha rahat yardım edebiliyordu. Sonra birlikte unutuveriyorduk zaten. Genellikle yardım eden taraf şaşırtıcı bir şekilde Buğra oluyordu, ben ise sürekli rüyalarımda sigara içiyordum. Ama nasıl kendimle içten bir anlaşma yaptıysam, rüyamda sigara içerken "ben sigarayı bıraktım, ben sigara içmiyorum, bu yalnızca bir kerelik" diyordum kendi kendime. Bazen kimse görmesin diye sokakta bir arabanın arkasına saklanıp, 1 paket sigarayı arka arkaya içiyordum rüyalarımda. Uyandığımda gülüyordum bir yandan o hallerime, saklanıyorum demek ki aslında içme fikri suçlu hissettiriyor diyordum. Aman öyle de olsun, bunlar koruyucu duygular.
İş yerinde sigarayı bizden neredeyse 3 ay önce bırakan bir arkadaşım ile sohbet ederken, aynı şeyleri onun da yaşadığını anladım. Bana özellikle zor süreçlerde spor yapmayı önerdi. İnsan en çok spor yaparken ciğerlerinin nasıl açıldığını gördükçe anlıyormuş sigarayı bırakmanın vücut üzerindeki olumlu etkilerini. O da kendi keşiflerinden bir tanesini paylaşmış oldu aslında benimle. O an düşündüm ki, bu aslında herkes için yeni şeylerin keşfedildiği bir yolculuk. Süreci nasıl algıladığımıza bağlı herşey. O an fark ettim ki, Buğra ile uzun zamandır birlikte spor yapmıyoruz. Bu duyguyla, iki defa yürüyüşe çıkmak için öneride bulundum, ikisinde de sırılsıklam döndük eve!:) Heyecanıma yenilip mevsimi hesaplayamadım tabi. Sonuç: Buğra Mart'a kadar yürüyüş yapmamaya karar verdi.
Tüm bu konuştuklarımız, sağlıklı yaşamak için yapılacak şeyler aslında bir bütün. Son 2 haftadır artık aldığımız besinlere de dikkat etmeye çalışıyoruz. Sigaradan sonra buna da sıra gelmişti. Laf aramızda, sigarayı bırakmak bana 2 kiloya mal oldu. Bu soğuk kış günlerinde yeni keşfimizse, ıhlamur... Eğer eve iş götürüyorsanız, kitap-defter-bilgisayar döngüsünde çok işe yarıyor...
Merve G.
Ankara-Kar yağsın diye çok beklediğimiz ama inadına yağmurlu bir kış günü.
